Πληροφορίες
Το βιβλίο με τίτλο ‘Οι επισκέπτες’ γράφτηκε από τη Διδώ
Σωτηρίου και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1979. Κάποια από τα θέματα που θίγει
είναι τα δικαιώματα των γυναικών, καθώς και των παιδιών, τα οποία απασχολούν
την κοινωνία μας εδώ και πολλά χρόνια. Επίσης, μέσα από τα μάτια των δύο
πρωταγωνιστών, της Ελίζας και του Αλέξη, βλέπουμε τη ζωή των ανθρώπων τον 19ο
αιώνα.
Διδώ Σωτηρίου
Η Διδώ Σωτηρίου γεννήθηκε στη Μικρά
Ασία το 1909 και απεβίωσε το 2004. Μετά την Μικρασιατική καταστροφή, ήρθε ως
πρόσφυγας στον Πειραιά και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε γαλλική
φιλολογία και συνέχισε της σπουδές της στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης, στο
Παρίσι. Το 1936 άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος. Αξίζει να αναφερθεί ότι
έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, προσφέροντας σημαντικές πληροφορίες στον
Αντιστασιακό Τύπο. Μετά από την κατοχή, έγραψε αρκετά έργα. Από τα πιο γνωστά
είναι: ‘Οι νεκροί περιμένουν’(1959), τα
‘Ματωμένα χώματα’(1962) και ‘Οι επισκέπτες’.
Περίληψη
Η Ντορίτα, μια έφηβη με πολλά όνειρα, αλλά και ανησυχίες,
αναλαμβάνει να εκφωνήσει μια ομιλία με θέμα ‘Το χάσμα των γενεών’. Παρά τις
πολυάριθμες προσπάθειές της να τη γράψει, δεν τα καταφέρνει. Μέχρι που ένα
βράδυ έρχονται στον ύπνο της δύο άτομα από το παρελθόν, για να αφηγηθούν τη ζωή
τους και την κατάσταση που επικρατούσε τότε. Ξεκινάει η Ελισάβετ
Μουτζάν-Μαρτινέγκου, η πρώτη ελληνίδα πεζογράφος, η οποία εξιστορεί τις
προσωπικές εμπειρίες της, όπως και το ρόλο της γυναίκας στη Ζάκυνθο του 19ου
αιώνα. Ο Αλέκος, ένας νεαρός που ζούσε στην Πόλη περίπου την ίδια εποχή, της
παρουσιάζει με τη σειρά του διάφορα γεγονότα της ζωής του, καθώς και το
απαράδεκτο εκπαιδευτικό σύστημα που επικρατούσε. Η Ντορίτα επηρεάζεται αισθητά
από τις μαρτυρίες των δύο προσώπων και τελικά γράφει την ομιλία.
Κριτική
Το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν πολύ
ενδιαφέρον και με βοήθησε να μάθω διάφορες πληροφορίες για τον τρόπο ζωής τον
19ο αιώνα, αλλά και να εκτιμήσω τις ελευθερίες και τις ευκαιρίες που
έχω ως έφηβη και να τις αξιοποιήσω δημιουργικά,
κάτι που πρέπει να κάνουν και όλα τα παιδιά στην ηλικία μου. Όμως, μεγαλύτερη εντύπωση
μου έκανε το πόσο έχουμε εξελιχθεί σαν κοινωνία. Αρχικά, η θέση της γυναίκας
έχει βελτιωθεί, καθώς έχει περισσότερα
δικαιώματα από τότε. Επιπρόσθετα, όσον αφορά τα παιδιά, έχουν πάψει να είναι
αντικείμενα των γονιών τους και είναι πιο ελεύθερα. Τέλος, μεγάλες αλλαγές
έχουν γίνει και στον τομέα της εκπαίδευσης, όπου οι δάσκαλοι χρησιμοποιούν
διαφορετικές, πιο σωστές και αποτελεσματικές, μεθόδους διδασκαλίας και δεν
ασκούν βία στους μαθητές. Συμπερασματικά, αν και έχει παρατηρηθεί πρόοδος σε διάφορους τομείς, υπάρχουν
περιθώρια βελτίωσης και πρέπει όλοι μαζί, αλλά και ο καθένας ξεχωριστά να
αγωνιστεί για αυτό.
Μαρία Γεροντή, Β1
Το
συγκεκριμένο βιβλίο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1929 και το 1930 έγινε
ταινία. Ο Γερμανός συγγραφέας του, Έριχ
Μαρία Ρεμάρκ, όντας πολεμιστής στον Ά Παγκόσμιο πόλεμο, το έγραψε προκειμένου
να διηγηθεί την κατάσταση μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Περιγράφει, λοιπόν,
την βαρβαρότητά του τονίζοντας τις επιπτώσεις που έχει τόσο στο σώμα όσο και
στην ψυχή του ανθρώπου, γεγονός που προκάλεσε τις αντιδράσεις των ναζιστών.
Μάλιστα, το 1993 απαγορεύτηκε και κάηκε από το ναζιστικό καθεστώς, αφού οι
ιδέες που προωθεί είναι φιλειρηνικές.
ΤΟΥ ΕΡΙΧ ΜΑΡΙΑ ΡΕΜΑΡΚ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Το
συγκεκριμένο βιβλίο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1929 και το 1930 έγινε
ταινία. Ο Γερμανός συγγραφέας του, Έριχ
Μαρία Ρεμάρκ, όντας πολεμιστής στον Ά Παγκόσμιο πόλεμο, το έγραψε προκειμένου
να διηγηθεί την κατάσταση μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Περιγράφει, λοιπόν,
την βαρβαρότητά του τονίζοντας τις επιπτώσεις που έχει τόσο στο σώμα όσο και
στην ψυχή του ανθρώπου, γεγονός που προκάλεσε τις αντιδράσεις των ναζιστών.
Μάλιστα, το 1993 απαγορεύτηκε και κάηκε από το ναζιστικό καθεστώς, αφού οι
ιδέες που προωθεί είναι φιλειρηνικές.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ένας νεαρός
μόλις 19 ετών , ο Πάουλ Μπόιμερ, στρατολογείται για να συμμετάσχει στον Ά
Παγκόσμιο πόλεμο. Μην ξέροντας καλά καλά τι θα πει ζωή είναι υποχρεωμένος να
έρθει αντιμέτωπος με τον θάνατο. Πόση σκληρότητα όμως μπορεί να χωρέσει μια
αθώα ψυχή; Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου φανερώνονται οι σκέψεις του καθώς
και τα συναισθήματά του που μας μεταφέρουν με ακρίβεια την τραγικότητα της
κατάστασης. Σε αυτή την περιπέτεια δεν είναι μόνος· πολεμάει μαζί με κάποιους από τους συμμαθητές του που αποτελούν
στήριγμα ο ένας για τον άλλον. Στο πεδίο μάχης οι δυσκολίες είναι πολλές , θα
καταφέρει τελικά ο ήρωας να ανταπεξέλθει ή θα είναι ένας από τους χιλιάδες νεκρούς
που άφησε πίσω του ο πόλεμος;
ΚΡΙΤΙΚΗ
«Ο πόλεμος
μας έκανε να μην είμαστε άξιοι για τίποτα», «έχουμε γίνει ανήμερα θηρία. Δεν
μαχόμαστε. Υπερασπιζόμαστε την ζωή μας από την καταστροφή»
Αυτές είναι
κάποιες από τις φράσεις του ήρωα που συγκλονίζουν με την απλή και συγχρόνως
αληθινή ερμηνεία τους. Παρουσιάζοντας την εικόνα στο μέτωπο, το βιβλίο μάς γεννά
ερωτήματα σχετικά με την αξία της ζωής και της ειρήνης. Μας κάνει να
αμφισβητούμε τον πατριωτισμό καθώς κάποιες φορές μπορεί να σταθεί εναντίον μας.
Μας βοηθάει να συνειδητοποιήσουμε πόσο ανούσια και εγωιστική πράξη είναι τελικά
ο πόλεμος. Ακόμα, κατά την ανάγνωσή του επικρατούν αγωνία,
φόβος και λύπη για όλους αυτούς
που χάθηκαν. Στα μάτια μας τα γεγονότα αυτά φαντάζουν πως ανήκουν σε μια άλλη εποχή. Δεν
απέχουν, δυστυχώς, όσο θα θέλαμε από την σημερινή πραγματικότητα. Ο πόλεμος
είναι ένα φαινόμενο που συνέβη στο παρελθόν, συμβαίνει στο παρόν και θα
συνεχίσει να συμβαίνει, εάν δεν καταλάβουμε εμείς οι ίδιοι την σημασία της ειρήνης.
Για τους παραπάνω λόγους, θα πρότεινα ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε και είμαι
βέβαιη πως θα σας ενθουσιάσει.
Ευαγγελία Γεροντή, Β1
Ωραία βιβλία!
ΑπάντησηΔιαγραφή